Projecten

Probleem: varkens hebben natte voeten.

Ze zijn in de zomer gek op modder. In de lente, herfst en winter wat minder.... Maar dan is er juist veel!


Op het laagste punt van ons landje, hebben wij wat varkenshokken gebouwd. Achteraf natuurlijk niet zo slim, maar goed. Je doet er nu vrij weinig aan, het is een te groot en stevig bouwwerk om even te verplaatsen.

En de locatie is verder wel goed, want het is vrij dicht bij ons huis, maar toch ver genoeg om geen 'last' van ze te hebben haha.


In die varkenshokken houden wij bijvoorbeeld een stel jonge biggen, die even moeten wennen dat ze niet op zoek hoeven naar hun moeder. Of zoals laatst: een wat oudere big die steeds door het schrikdraad sprong. En zo de weilandjes van de schapen om ging ploegen.


Het waterprobleem ligt niet zozeer aan het grondwater, maar wel aan de varkens die de bovenste laag van het stuk grond erg aanstampen.

Die hokken hebben een stukje grond rondom, en daar groeit na een tijdje niets meer. De varkens hebben alle grond al bewerkt, en lopen alles steeds meer vast en dicht. Ze wroeten er niet meer, omdat er toch niets te vinden valt. En zonder wroeten loopt het water niet weg.


Nu zijn we dus bezig om dat stuk een beetje droger te maken. We hebben onder andere al zand opgebracht, gekregen van iemand die hier in de buurt tuinen uitgraaft als mensen een vijver of een nieuw terras willen.


En nu zijn we diepe putten aan het graven, waar we het water naartoe kunnen leiden. Daar doen we een grote stapel autobanden in, en veel stenen in alle hoekjes en gaatjes.

Daaromheen poten we jonge wilgen, die straks (als ze later groter zijn :-) ) ook heel wat water zullen afvoeren/opnemen. En we gaan een bosje aanleggen van wilgen en bamboe waar we het water heen kunnen pompen als de putten vol staan. 

Update van november 2015:

Alle wilgen en bamboe slaan goed aan, al die bomen moeten toch heel wat vocht weghouden daar. We zullen het de komende winter wel merken, de rest van het jaar regent het niet genoeg voor overlast.

Aanleg van bosjes voor schaduw, eten en houtkap.

Naast de velden van de varkens hebben we wat bosjes aangelegd. 


Ons stuk grond was hiervoor 1 groot weiland. Tussen andere weilanden. Je kunt ver kijken, en de wind komt van alle kanten aangieren als het stormt. Plus: de zon zorgt in de zomer voor flinke hitte, omdat er amper tot geen schaduw is. 

Daarom hebben we in de herfst van 2013 erg veel jonge boompjes gepoot. Vooral wilgen, die we vermeerderen door stokken van onze knotwilgen in de grond te steken.

Maar ook eiken, kastanjes, wilde appels, els, es, populier, beuk, hazelaar, vlier, en ga zo maar door. Vooral veel soorten waar eetbare noten / zaden / vruchten aan komen. Vooral voor de varkens, want de kastanjes en eikels en appeltjes vallen rechtstreeks in hun velden.


We hebben de boompjes dicht op elkaar gezet, zodat we al vrij snel moeten uitdunnen en snoeien en kappen. Voor hout, takken met blad voor de varkens, en mooie houtsnippers voor voeding en structuur voor onze arme grond.


Hopelijk geven de bosjes al snel schaduw aan de omringende velden, al is het maar een beetje.  Ik plaats hier af en toe een foto, om te laten zien hoe de boel groeit.

Zoals je op de 1e foto hier links kunt zien, mag de boel nog wel even groeien....

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Update van eind juni 2014:    Alles slaat goed aan en groeit goed! Hier en daar wat last van droogte of rupsen, maar dat hoort er ook wel bij. Komt goed.

Update november 2015:

De groei zit er goed in, komende winter gaan we nog meer boompjes poten. We moeten de jonge stammetjes wel goed beschermen tegen de konijnen die hier rondhuppelen. Wilde konijnen, die gek zijn op jonge twijgjes en boombast.


Update juni 2017:

De groei zit er goed in, zeker na het natte voorjaar van 2016. Nu in het voorjaar van 2017 is het erg droog, maar we hebben een grondwaterpomp en sproeien veel.


Update zomer 2022:

Ondanks de vele droge en hete jaren groeit alles leuk, zeker als je dan foto's van jaren geleden ziet. We hebben al best leuk wat appels geoogst. Ook veel 'wilde' kleine appeltjes die we aan de dieren geven, of door de kippen/eenden/Kunekune's op laten ruimen onder de bomen zelf. We hebben afgelopen zomer ook veel gesnoeid om met blad en al aan onze ossen te voeren. 

De bamboe gaat ondertussen ook als een malle en we oogsten er staken van om o.a. in de moestuin te gebruiken. 


Indelen van onze 'achterste hectare'.

De eerste jaren teelden we er tarwe, nu zijn er varkensveldjes van gemaakt. 


We hadden 2/3 van onze grond aardig snel ingedeeld en ingeplant. Kleine veldjes, grotere velden, en daartussen weer jonge boompjes en eindelijk goed hekwerk.

Die andere 1/3 is de eerste jaren gebruikt voor de teelt van onze tarwe.

Na de oogst in 2013 is er weinig mee gedaan. Er kwam een prachtig groen veld met gras en onkruid te groeien! We hebben toen maar haast gemaakt om daar ook hekken met stroomdraden te maken, zodat er schapen en varkens konden lopen.

'Fluffy' (onze Kunekune-beer) had de primeur, hij mocht als eerste van het heerlijke groenvoer proeven. We hebben hem de hele dag rond zien lopen op die hele hectare, hij nam overal kleine hapjes van. Als een kind in een snoepwinkel.


We hebben die hectare opgedeeld in kleinere stukken, van zo'n 600 vierkante meter. Daar lopen dan steeds een aantal varkens op (we hebben meestal groepjes van 2 tot 4)  die we doorschuiven zodra ze het meeste groen wel op hebben. In het nieuwe veldje is dan weer meer dan genoeg te eten en te doen (wroeten!!) en het oude veldje kan even bijkomen. Het gras kan weer uitlopen, het onkruidzaad kan weer kiemen, en zo groeit er dus steeds nieuw voedsel en vermaak.


Een beetje varken heeft zo'n stuk grond trouwens in no-time omgekeerd. Zie bijvoorbeeld deze foto's:  (tussen de 1e en de laatste zitten 4 dagen. )

Verhuizen en daarna zaaien.


Het verhuizen van de varkens doen we met een veewagen. Zodra we die klep (= de loopplank) naar beneden doen, staan de varkens al zo ongeveer in de wagen. Ze wennen al heel jong aan die wagen, en ze krijgen ook altijd wat lekkers zodra ze er in lopen.

De klep gaat dicht, en de varkens lopen dan nog al het lekkers te zoeken wat op de vloer van de vee-wagen ligt.

Bij het nieuwe veldje laten we de klep weer naar beneden, en dan springen ze er meteen weer uit. Soms staan ze met hun achterpoten nog op de klep, en dan beginnen ze al aan het gras en het onkruid te eten wat in het nieuwe veldje staat.


Als de varkens naar het naastgelegen veld verhuizen, dan hebben we de veewagen niet nodig. We halen gewoon het stroomdraad weg, en wachten tot ze zelf over de 'drempel' stappen. Dat duurt soms nog best lang, want ze zijn nou eenmaal gewend dat ze niet over die grens kunnen. Je moet ze dan soms even lokken met een lekkere emmer met voer, al hebben ze meer oog voor de sappige grassprieten. Zie hier onderaan wat foto's van twijfelende varkens.


We hebben er in het voorjaar van 2014 ook wat verschillende 'gewassen' gezaaid, zodat er niet alleen maar melde en paardenbloem groeien.

Koolzaad bijvoorbeeld. En ook boekweit, verschillende granen, kruiden, zonnebloemen, maïs, erwten, pompoenen, etc.

Veel spul wat zichzelf ook weer uitzaait als het in de bloei is geschoten. Zo hopen we dat de veldjes ook steeds weer flink dichtgroeien als er even geen varkens op lopen.


Hoe maken we die veldjes.


We hebben op dat grote veld een aantal hoekpalen staan, met meerdere isolatoren aan alle kanten.

In combinatie met van die witte paaltjes, zetten we een nieuw veldje uit. We spannen de draden, die al op maat zijn geknipt voor de afstanden die we elke keer weer uitzetten.

En dan zijn de veldjes al klaar. We verplaatsen dan alleen nog de huisjes (IBC-tanks) en hun voerbakken. En de varkens zelf natuurlijk!